Grupy ogrodnicze

Lilie ogrodowe w zależności od pochodzenia geograficznego oraz wymagań podzielono na grupy:

1. Mieszańce azjatyckiego
2. Mieszańce martagon
3. Mieszańce candidum
4. Mieszańce amerykańskie
5. Mieszańce longiflorum
6. Mieszańce trąbkowe
7. Mieszańce orientalne
8. Inne mieszańce uzyskane z krzyżowania powyższych grup
9. Gatunki i ich odmiany botaniczne

Mieszańce azjatyckie

Do tej grupy lilii ogrodowych należy najwięcej odmian. W warunkach naturalnych występują na terenie Azji.

Do lilii ogrodowych zalicza się między innymi:

• L.Tigrinum - lilia tygrysia,
• L. Amabile - lilia delikatna,
• L. Deuricum - lilia dauryjska,
• L. Pumilum - lilia drobna,
• L. Bulbiferum - lilia bulwkowata.

Dobrze znoszą warunki klimatyczne i glebowe występujące na terenie naszego kraju - nie mają specjalnie wygórowanych wymagań.

Ponieważ, lilie nie lubią być przesadzanie, warto dobrze zastanowić się nad stanowiskiem do ich uprawy, które powinno być słoneczne (wymagane przynajmniej kilka godzin słońca dziennie). Gleba przepuszczalna, próchnicza, o lekko kwaśnym odczynie (pH 5.5 – 6.5) w miarę wilgotna.

Nadają się na rabaty bylinowe oraz na kwiat cięty, sadzić w rozsadzie co 30cm.

Zakwitają stosunkowo wcześnie, od ostatniej dekady maja do połowy sierpnia. W zależności od odmiany osiągają maksymalnie do 150 cm wysokości.

Pomimo tego, że są odporne na mróz, zaleca się zabezpieczyć je na okres zimowy, okrywając je np. korą.

Mieszańce martagon

Grupa powstała głównie z lilii złotogłów L. martagon i L. Hansonii.

Rośliny o szerokiej kolorystyce kwiatów, których wielkość w porównaniu z innymi gatunkami jest niewielka i wynosi od 4 do 10 cm. Jednak ich kwiatostany potrafią osiągnąć znaczne rozmiary i mogą składać się nawet z ponad 20 kwiatów.

Ponadto osiągają blisko 2 m wysokości. Dzięki czemu są roślinami widocznymi w ogrodzie.

Kwitną w czerwcu i lipcu.

Podobnie jak lilie z grupy azjatyckich, nie lubią przesadzania, więc trzeba dobrze wybrać stanowisko do uprawy. Najlepiej, aby było to miejsce osłonięte, lekko ocienione, na glebie próchniczej, gliniastej z domieszką piasku o pH 6.5 – 7.5, o dużej zawartości wapnia.

Sadzenie na rabatach w rozstawie 35 x 35 cm.

W naszych warunkach raczej trudne w uprawie . Wymagają one bowiem gleb wapiennych, a ponadto, są wrażliwe na wczesnowiosenne przymrozki i bardzo łatwo przemarzają. Dlatego rzadako spotykane są w naszych ogrodach.

Mieszańce candidum

W skład tej grupy wchodzą dwa gatunki: lilia biała L. Candidum oraz lilia chalcedońska L. Chalcedonicum, a także krzyżówka tych gatunków Lilium x testaceum.

Wymagają słonecznego stanowiska oraz wilgotnej gleby zasadowej z dodatkiem wapnia.

Sadzi się je płytko, na głębokość 2,5 do 3 cm.

Pomimo tego, że dobrze znoszą niskie temperatury zaleca się okryć je na zimę.

Lilia biała o kwiatach trąbkowych, białej barwy, dorasta do 120 cm wysokości.

Zakwita w czerwcu.

Natomiast lilia chalcedońska ma czerwone, turbanowe kwiaty, zakwita na przełomie czerwca i lipca.

Osiąga również 120 cm wysokości.

Najwyższa w tej grupie Lilium x testaceum, dorasta do 2 m.

Kwitnie, podobnie jak lilia chalcedońska na przełomie czerwca i lipca. Kwiaty w kolorze pomarańczowym, skierowane na boki.

Mieszańce amerykańskie

Grupa powstała z krzyżówek lilii: L. ocellatum, L. pardalinum, L. Parryi, które pochodzą z Ameryki Północnej.

Charakteryzują się silnym wzrostem, osiągają do 150 cm wysokości.

Kwiaty drobne, turbanowe, najczęściej pomarańczowe albo żółte, nakrapiane czarnymi kropkami. Kwitną na przełomie lipca i sierpnia.

Najlepsze stanowisko w lekkim cieniu, na zdrenowanej, wilgotnej i kwaśnej glebie.

Mieszańce longiflorum

Lilie tej grupy, w naszym klimacie uprawiane mogą być tylko w szklarni, ponieważ ich cebule niezbyt dobrze znoszą wczesne przymrozki i mogą przemarzać.

Charakteryzują się silnym wzrostem. Tworzą długie, wąskie i białe kwiaty w kształcie trąbki.

Mieszańce trąbkowe

Charakterystycznymi cechami lilii tworzących tą grupę są duże, mocno pachnące kwiaty. Rośliny osiągają nawet do ok. 2 m wysokości. Zalecane do uprawy w ogrodzie, nie lubią być przesadzane.

Po raz pierwszy zakwitają w drugim roku uprawy.

W zależności od budowy kwiatów i ich ułożenia wyodrębniono lilie o kwiatach trąbkowych:

• w kształcie lejka,
• rozwartych w kształcie kielicha,
• w kształcie dzwonków skierowanych ku dołowi,
• rozwarte w kształcie gwiazdy.

Często spotykane w ogrodach, ponieważ dobrze znoszą nasze warunki klimatyczne, są odporne na choroby, łatwe do rozmnażania z nasion, cebul przybyszowych lub łusek cebul.

Lubią rosnąć w lekko zacienionym miejscu, w wilgotnej, przepuszczalnej glebie.

Zakwitają na przełomie lipca i sierpnia.

Pomimo tego, że dobrze znoszą niskie temperatury, warto je zabezpieczyć na zimę okrywą ze słomy, kory lub liści.

W tej grupie mieszańców trąbkowych występują między innymi:

• L. regale - lilia królewska, 
• L. henryi - lilia Henryka, 
• L. brownii - lilia Browna

Mieszańce orientalne

Uznawane za najpiękniejsze kwiaty z gatunku lilii, ze względu na formę, barwę, a także zapach. Pochodzą z ciepłych rejonów Japonii i Chin.

Warunki klimatyczne w naszym kraju, raczej nie bardzo im odpowiadają. Wymagają one łagodnego klimatu oraz odpowiednich warunków glebowych.

Najlepsze stanowisko to słoneczne i zaciszne miejsce, z przepuszczalnym, kwaśnym podłożem.

W okresie wyższych temperatur konieczne jest systematyczne podlewanie.

Do kwitnienia warto zasilać je nawozem wieloskładnikowym.

Ewentualne chłody w czasie lata oraz nadmierna ilość opadów, negatywnie wpływają na ich rozwój, w efekcie są podatne na choroby.

Dlatego zaleca się ich uprawę w szklarniach lub pojemnikach.

Jeżeli uprawiane są w gruncie, to na zimę koniecznie trzeba je dokładnie okryć lub wykopać i przechowywać w temperaturze powyżej 2°C.

Lilie orientalne zakwitają na przełomie lipca i sierpnia.

Do grupy mieszańców orientalnych należą np:

• L. auratum - lilia złocista,
• L. japonicum - lilia japońska,
• L. rubellum - lilia różowa,
• L. speciosum - lilia wspaniała

Inne mieszańce uzyskane z krzyżowania powyższych grup

Do tej grupy należą mieszańce powstałe w wyniku krzyżowania odmian z odległych grup (mieszańce międzygrupowe).

Gatunki i ich odmiany botaniczne

W tej grupie znajdują się pozostałe mieszańce lilii o nieznanym pochodzeniu oraz naturalne ich gatunki.

Lilie w gruncie i donicach

Niezwykła uroda lilii powoduje, że są one ozdobą dosłownie każdego miejsca w ogrodzie.

Pięknie prezentują się zarówno na rabatach, jak również na trawnikach, uatrakcyjnią brzeg oczka wodnego czy sadzawki. Cięte lilie umieszczone w wazonie są ozdobią każdego mieszkania.

Te niezwykle atrakcyjne kwiaty mogą być również uprawiane w doniczkach i pojemnikach. Niektóre z nich są wręcz polecane do takiej uprawy np. lilie z grupy mieszańców orientalnych.

Doniczki muszą mieć odpowiednią głębokość: 30 – 40 cm, a rośliny uprawiane w ten sposób nie powinny być zbyt wysokie.

Więcej informacji w artykule "Uprawa lilii w ogrodzie - rozmnażanie i pielęgnacja"

Galeria zdjęć lilii.