Aktualności | Rośliny ogrodowe | Architektura ogrodu | Pielęgnacja ogrodu | Porady |
Strona główna | Sprzęt ogrodniczy | Forum ogrodnicze | Wydarzenia | Reklama w serwisie | Kontakt |
Piwonia (Paeonia) to od wieków uprawiany w Chinach kwiat nie tylko z powodu swojej wyjątkowej urody, ale także dla właściwości leczniczych, a także kulinarnych. Pochodzi z Tybetu, gdzie rośnie wysoko w górach, jest odporna na niskie temperatury. W ogrodach na terenie Europy, rozpoczęto uprawę piwonii w XVI wieku. Obecnie uprawiana jest zarówno w ogrodach, jak również w domach, w odpowiedniej wielkości pojemnikach. Powstało bardzo wiele różnych odmian tych roślin i nadal spotyka się coraz nowsze. Kwiaty piwonii występują w szerokiej gamie kolorów: białe, różne odcienie różu, czerwieni. Kwitną w maju i czerwcu.
W Polsce należy do najczęściej uprawianych kwiatów. Tworzy bardzo malownicze kępy osiągające ok. 1 m wysokości, o dużych dochodzących, nawet do 20 cm średnicy kwiatach, do tego charakteryzujących się niezwykłą siłą przyjemnego zapachu.
Rośliny te potrzebują kilku lat na dobre ukorzenienie się. W związku z tak długim czasem, trzeba wybrać dobre stanowisko do jej uprawy, ponieważ piwonia nie lubi przesadzania – później przez ok. 2 - 3 lata nie kwitnie.
Rodzaj gleby, sposób sadzenia oraz jego głębokość, a także zastosowane zabiegi uprawowe (drenaż stanowiska, zasilanie rośliny) ma decydujące znaczenie w późniejszym okresie uprawy.
Najlepsze stanowisko dla piwonii to słoneczne, może być lekko ocienione miejsce, osłonięte od wiatru - roślinie wystarcza kilka godzin słońca dziennie. Gleba żyzna i gliniasta, np. z dodatkiem kompostu, przepuszczalna o pH 6,5 – 7,5.
W wybranym miejscu należy wykopać dołek, którego wielkość powinna być dopasowana do wielkości korzeni. Ponieważ piwonie nie lubią mokrego podłoża, dno powinna stanowić warstwa żwirku.
Tak wykonany drenaż pozwoli odprowadzić nadmiar wody. Na żwirku usypujemy stożkowaty kopczyk z ziemi, na którym umieszczamy roślinę, rozkładając na nim korzenie. Głębokość dołka powinna być taka, aby pędy były zagłębione na ok. 10 – 15 cm.
Zasypanie dołka można podzielić na dwa etapy. Najpierw napełnić dołek do połowy, udeptać delikatnie ziemię i obficie podlać. Po wsiąknięciu wody zasypać dołek do pełna i ponownie podlać.
Do ziemi użytej do zasypania korzeni można dodać mączki kostnej (niektórzy producenci dodają przy zakupie sadzonki) i wapnia.
Zaleca się, aby po posadzeniu, wokół rośliny rozłożyć warstwę ściółki, która poprawi warunki wilgotnościowe gleby.
W przypadku zakupu krzewów w pojemnikach, ich sadzenia można dokonać w całym okresie wegetacji.
Jeżeli jednak mamy swoje rośliny, to na przełomie sierpnia i września, można dokonać ich podziału. Należy wybrać roślinę o dużym korzeniu i kilku pąkach.
W czasie sadzenia piwonii warto zastosować zabieg mikoryzowania korzeni. Zaszczepienie rośliny szczepami grzybni, powoduje jej lepszy rozwój; ułatwia pobieranie wody oraz składników odżywczych przez korzenie. Ponadto roślina jest bardziej odporna na choroby. Zabieg przeprowadza się tylko raz w życiu rośliny. Zakupione, nowe sadzonki często już są po zabiegu, wykonanym przez producenta. Jeżeli mamy swoje rośliny, uzyskane przez podział dużych roślin, a wiemy że nie były mikoryzowane, zabieg taki można przeprowadzić samodzielnie. Odpowiednie preparaty dostępne są w sklepach ogrodniczych.
Tak przeprowadzone sadzenie powinno zapewnić prawidłowy dalszy rozwój rośliny, ładny wygląd i obfite kwitnienie.
Warto pamiętać, że pomimo dużej odporności na niskie temperatury, młode rośliny powinno się okrywać w całości, co zabezpieczy je przed przemarzaniem.
Piwonie to silne i odporne rośliny. Między innymi dlatego, przy stosunkowo niewielkim nakładzie pracy oraz prawidłowo wykonywanych zabiegach pielęgnacyjnych będą ozdobą ogrodu przez okres kilku lat.
Jak wspomniano wyżej, piwonie nie przepadają za nadmierną ilością wody.
W przypadku normalnej ilości opadów, dosyć głęboki system korzeniowy oraz ściółkowanie gleby wokół rośliny, spokojnie zabezpiecza jej zapotrzebowanie na wodę.
Jedynie w czasie przedłużających się okresów suszy zaleca się podlewanie.
Wodę należy wylewać na glebę wokół rośliny, nie polewając jej samej.
Jednak w okresie od maja do sierpnia, nie można dopuścić do nadmiernego wysuszenia gleby, ponieważ jej brak może spowodować, że roślina nie zakwitnie, co może przedłużyć się na okres następnego roku.
Ważnym zabiegiem pielęgnacyjnym w czasie wczesnego rozwoju piwonii – w pierwszym roku po posadzeniu, jest usunięcie, ewentualnie powstających pąków kwiatowych.
Roślina ma w tym czasie jeszcze niezbyt dobrze rozwinięty system korzeniowy i wyżywienie dużych kwiatów i całej piwonii będzie utrudnione. Roślina może zginąć.
Tak więc usunięcie pąków, paradoksalnie wzmocni roślinę i spowoduje jej lepszy rozwój.
Z kolei, w przypadku „dorosłych” krzaków piwonii, nadmierne zrywanie jej pędów kwiatowych, np. do dekoracji mieszkania, może spowodować osłabienie rośliny.
Zaleca się, aby jednorazowo nie ścinać więcej niż 1/3 pędów kwiatowych.
Po okresie adaptacyjnym – maksymalnie 4 lata po posadzeniu, piwonie nie wymagają specjalnych osłon przed mrozem.
Zalegający śnieg chroni korzenie, w przypadku jego braku można dolną część rośliny obsypać ziemią lub okryć gałęziami.
Jeżeli wierzchołki pędów zmarzną, to i tak przycięciu ich na wiosnę odrosną. Okrywanie całej rośliny spowoduje zbyt wczesny rozwój pąków.
Piwonie krzewiaste nie wymagają przycinania. Na wiosnę należy usunąć wszystkie przemarznięte i suche pędy.
Kwiaty, które przekwitły należy ścinać, zabezpiecza się w ten sposób roślinę przed rozwojem chorób.
W celu zasilenia rośliny najlepiej zastosować nawozy organiczne, kompost albo obornik. Jednak obornik musi być dobrze przefermentowany.
Nie należy stosować świeżego, ponieważ może on zniszczyć roślinę.
Można również zastosować nawozy do gruntowych kwiatów wieloletnich.
Nawożenie można wykonywać do zakwitnienia piwonii.
Może się jednak zdarzyć, że pomimo, wydawałoby się doskonałych warunków piwonia przez kilka lat nie chce kwitnąć.
Możliwe, że została posadzona w nieodpowiednim dla niej miejscu.
Wtedy pozostaje przesadzenie jej na inne stanowisko – trochę głębiej, niż do tej pory rosła.
W zasadzie peonie są dosyć odporne na choroby. Najczęściej atakowane są przez szarą pleśń, zwłaszcza w okresach dużej wilgotności.
Objawem choroby są pojawiające się na liściach brunatne plamy, które pokrywają się szarym nalotem.
Należy kilkakrotnie, co około 7 dni dokonać oprysku preparatem grzybobójczym np. Kaptanem.
Peonie stanowią dużą ozdobę każdego ogrodu, wyróżniając się pośród innych roślin wielkością, a także niezwykłą urodą.
Również, jako kwiat cięty, wystawione w wazonie, w mieszkaniu stanowią jego dekorację, dodatkowo napełniając je pięknym, niepowtarzalnym zapachem.
Aby kwiaty jak najdłużej cieszyły nas swoją obecnością warto zastosować się do kilku rad: